มูลเหตุแห่งโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ

**Admin** Mon Jun 06, 2011 5:05 pm

เมื่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดชมหาราช เสด็จเถลิงถวัลย์ราชสมบัติ
เป็นพระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 9 แห่งราชวงศ์จักรี เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน 2489 นั้น พระองค์ทรงตระหนักดีว่าความเดือดร้อนที่เหล่าอนาประชาราษฎร์กำลังประสบอยู่ในเวลานั้น คือ พระราชภารกิจอันยิ่งใหญ่ของพระองค์ ดังนั้น แม้จะทรงมีความจำเป็นต้องเสด็จพระราชดำเนินกลับไปทรงศึกษาต่อที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ก็ทรงระลึกถึงประชาชนคนไทยเสมอ ดังที่ทรงพระราชนิพนธ์ไว้ในหนังสือ “วรรณคดี” ฉบับประจำเดือนสิงหาคม 2490 เรื่อง “เมื่อข้าพเจ้าจากสยามมาสู่สวิตเซอร์แลนด์” มีข้อความตอนหนึ่งว่า “วันที่ 19 สิงหาคม 2489 วันนี้คือวันที่เราจะต้องจากไปแล้ว…รถแล่นฝ่าฝูงคนไปได้อย่างช้าที่สุด ถึงวัดเบญจมบพิตร รถแล่นเร็วขึ้นได้บ้างตามทางที่ผ่านมาได้ยินใครคนหนึ่งร้องขึ้นมาดัง ๆ ว่า “อย่าละทิ้งประชาชน” อยากจะร้องบอกเขาไปว่า
ถ้าประชาชนไม่ “ทิ้ง” ข้าพเจ้าแล้ว ข้าพเจ้าจะ “ละทิ้ง” อย่างไรได้ แต่รถวิ่งเร็วและเลยไปไกลเสียแล้ว…”

หลังการเสด็จนิวัตมาประทับในประเทศไทยเป็นการถาวรแล้ว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้เสด็จพระราชดำเนินเยี่ยมราษฎรในภาคต่างๆ ทำให้ทรงทราบความทุกข์สุขของราษฎร จึงพระราชทานความช่วยเหลือเพื่อบำบัดทุกข์บำรุงสุขแก่ประชาชนได้โดยตรงตามความต้องการอันแท้จริง และทรงสามารถแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ได้ตรงจุด ทำให้เกิดประโยชน์สุขแก่ราษฎร พระองค์ทรงทุ่มเวลาที่ทรงมีเกือบทั้งหมดให้กับการปฏิบัติพระราชภารกิจเพื่อราษฎร ดังที่ได้พระราชทานสัมภาษณ์แก่หนังสือพิมพ์ต่างประเทศว่า

“การเป็นพระเจ้าแผ่นดินนั้น ต้องเป็นตลอด 24 ชั่วโมง ไม่มีเวลาหยุดได้”

นับเริ่มต้นรัชกาลสืบเนื่องมาจนปัจจุบันนี้ ทรงพบว่าประชาชนส่วนใหญ่ยังยากจน และประสบปัญหาจากโรคภัยนานับประการ ด้วยสาเหตุอันเนื่องมาจากการขาดการเรียนรู้ที่จะรักษาตนเอง ขณะเดียวกันภัยจากลัทธิคอมมิวนิสต์กำลังเผยแพร่เข้ามาในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งจะเป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อความมั่นคงปลอดภัยของประเทศ และประชาชนก็เป็นส่วนหนึ่งที่ลัทธิคอมมิวนิสต์ใช้เป็นฐาน
ในการเผยแพร่โดยอาศัยมูลเหตุแห่งความยากจน ความคับแค้นจิตใจ ความไม่เอาใจใส่จากภาครัฐ และความเอารัดเอาเปรียบจากคนของรัฐ ด้วยเหตุหลายประการดังกล่าว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงตระหนักถึงดังกล่าว จึงได้ทรงพระราชทานความช่วยเหลือพสกนิกรในระยะแรก จึงเน้นไปในด้านการแพทย์เป็นส่วนใหญ่ พระราชดำริแรกอันเป็นโครงการช่วยเหลือประชาชน เริ่มขึ้นตั้งแต่ปี พ.ศ.2494 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้กรมประมงนำพันธุ์ปลาหมอเทศจากปีนัง ซึ่งได้รับจากผู้เชี่ยวชาญด้านการประมงขององค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติเข้าไปเลี้ยงในสระน้ำพระที่นั่งอัมพรสถาน และเมื่อวันที่ 7 พฤศจิกายน 2496 ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมพระราชทานพันธุ์ปลาหมอเทศนี้แก่กำนันผู้ใหญ่บ้าน
ทั่วประเทศ นำไปเลี้ยงเผยแพร่ขยายพันธุ์แก่ราษฎรในหมู่บ้านของตนเพื่อจักได้มีอาหาร โปรตีน เพิ่มขึ้น โครงการพระราชดำริที่นับได้ว่าเป็นโครงการพัฒนาชนบท โครงการแรกเกิดขึ้นในปี พ.ศ.2495 คือ โครงการพัฒนาถนนบ้านห้วยมงคล ตำบลหินเหล็กไฟ อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ดำเนินการโดยหน่วยตำรวจตระเวนชายแดนค่ายนเรศวร ต่อมาได้พัฒนาโครงการขั้นพื้นฐานด้านต่าง ๆ ให้แก่ประชาชน เพื่อช่วยค้ำจุน

[img][/img]